เมื่อวานไปงานศพรุ่นน้องแล้วใจหาย
เวลาต้องไปงานศพของคนที่อายุเพิ่งจะ 30 แต่กลับต้องมาจากไปก่อนเวลาอันควรนี่มันรู้สึกหดหู่ยังไงไม่รู้
น้องเค้าไปสบายแล้วล่ะ หมดทุกข์กันไปซะที ทนทรมาณกับโรคร้ายมานานหลายปี หมอที่รักษาก็บอกตรงๆ ว่าหมดหนทาง ยังไงก็ไม่เกินปีนี้ พ่อแม่ ญาติๆ ล้วนทำใจได้แล้ว แต่น้องยังบอกเสมอว่าหนูจะต้องหายจากโรคนี้
ในรูปถ่ายของน้องเค้ามีแต่รอยยิ้ม หน้าตาสดใส แม้แต่ในช่วงสุดท้ายของชีวิต ก็จากไปอย่างสงบ ไม่มีอาการทุกข์ ทรมาณให้คนที่อยู่ต้องช้ำใจ
