หน้า: 1 ... 8 9 10 11 12 13 14 [15] 16 17 18 19 20 21 22 ... 111
 
ผู้เขียน หัวข้อ: กระจู๋สูญเสีย  (อ่าน 385252 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 ขาจร กำลังดูหัวข้อนี้
มีเพื่อนที่พ่อมันเป็นตำรวจ ทำรายงานด้วยกันแล้วต้องถ่ายรูป

พอไปล้าง อัดออกมา มันก็เอามาให้ดู

เปิดดูงานที่ทำอย่างสนุกสนาน
เจอรูปคนโดนรถทับสมองไหลกระจายเป็นวงบนถนน  อ้วก

กินข้าวไม่ลงกันถ้วนหน้า
บันทึกการเข้า


สมองเนี้ย เคยเห็นแบบสดๆ ทีนึง  ฮิ้ววว

ดูแล้วได้ปลงดีเลยทีเดียว  ปลื้ม
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
รูปของหมอแมวดูสะอาดนะครับ เพราะเป็นการชันสูตรด้วยแหละ
ไม่ได้น่ากลัวเท่ากับรูปที่เกิดเหตุจริงๆซึ่งแบนั้นเลือดท่วมน่ากลัวกว่ามาก
ดูแล้วก็เฉยๆครับ ตวามตายมันเรื่องใกล้ตัว
บันทึกการเข้า
ผมชอบแบบตายเลือดสาดมากกว่า เพราะว่ามีกลิ่นคาวเลือดและมักไม่เหม็นมาก
ส่วนตายประเภทที่ไม่ชอบก็เช่น ตายไปนานๆ หนอนขึ้นเรียบร้อย หรือลอยมากับน้ำอืดกว่าตัวจริง3เท่า  เอือม
บันทึกการเข้า

ฝันซ่อนสับสนวุ่นวาย หย่อนคล้อย
 กร๊าก กร๊าก
ทานไม่สะดวกใช่มั้ยคะ
บันทึกการเข้า

อันโตนิโอกะเมโระ ~~
อยากทราบว่าที่หน้าผากรอยอะไรครับ ฮิ้ววว
บันทึกการเข้า

<a href="http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf" target="_blank">http://img3.f0nt.com/flash/66d37d0393ee1ab1e2e55182dfabf34e.swf</a>

A Long Patience: Wish Us Luck (and Happy Anniversary)
 หน้าแตก

 โห

 อี๋~

 ไหว้

 (เหงื่อแตกพลั่ก)

ตามนั้น

ไม่ได้เปิดดู แค่อ่านๆ ก็...
บันทึกการเข้า

อยากทราบว่าที่หน้าผากรอยอะไรครับ ฮิ้ววว

น่าจะรอยกระสุนนะครับ
บันทึกการเข้า

เราจะต้องการอะไรมากมายไปกว่า อะไรมากมาย
ตอนนี้ปาล์มกำลังจะสูญเสียอากงค่ะ

ถ้าทำเรื่องลาเรียนขอTake holidayได้ เร็วๆ นี้เราคงได้พบกันที่ไทย





เศร้าค่ะ เศร้า
บันทึกการเข้า
เป็นกำลังใจให้นะคะ  ไหว้
บันทึกการเข้า

กินทุกอย่างยกเว้นต้นหอมค่ะ
ทำใจให้สงบ สบายนะครับ
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ



http://fogonazos.blogspot.com/2007/02/hiroshima-pictures-they-didnt-want-us_05.html
รวมภาพความสูญเสียจากฮิโรชิม่าครับ (เพิ่งได้ดูสุสานหิ่งห้อยเลยหาอะไรประกอบมาดูเล่น)
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
หดหู่ที่สุด  เศร้า
บันทึกการเข้า

อันโตนิโอกะเมโระ ~~
เมื่อช่วง25-26กค.ที่ผ่านมา อาจารย์ที่ศิริราชท่านหนึ่งถึงแก่กรรม หลังจากท่านพักรักษาตัวในโรงพยาบาลศิริราชเป็นตั้งแต่ประมาณ2530 หรือเกือบ20ปีมาแล้ว
หลังทราบข่าวก็เกิดความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ผมรู้สึกเศร้าๆยังไงบอกไม่ถูก

อาจารย์ไม่เคยสอนผม เพราะตอนที่อาจารย์ต้องพักรักษาตัวในโรงพยาบาล ผมเพิ่งอายุได้แค่6ขวบ
ผมมาเรียนที่ศิริราช โดยที่ไม่เคยเห็นตัวจริงของอาจารย์เลยแม้แต่ครั้งเดียว

แต่เชื่อหรือไม่ว่าอาจารย์ภูเก็ต เป็นอาจารย์ศิริราช ที่มีนักศึกษาแพทย์เคยเห็นมากที่สุดคนนึง
นั่นเพราะอาจารย์เป็นผู้จัดทำวีดีโอสื่อการสอนวิชาประสาทกายวิภาคศาสตร์ (Neuroanatomy) ซึ่งเป็ฯวิชาที่คนเรียนไม่รู้เรื่องมากที่สุดวิชานึง
ผมเอง เรียนกับอาจารย์ผ่านทางวีดีโอนี้เป็นเวลา1ปีเต็ม เช่นเดียวกับนักศึกษาแพทย์อีกหลายคนหลายสถาบัน
ทุกปีจะมีนักศึกษาแพทย์นำดอกไม้ไปไหว้อาจารย์ .... อาจารย์ที่ไม่ได้สอนพวกเขาโดยตรง ... แต่สอนเขาผ่านทางงานสื่อการสอนอันเป็นผลงานชิ้นเอกในวงการศึกษาแพทย์

ขอไว้อาลัยให้อาจารย์ครับ  ไหว้
บันทึกการเข้า

ฝันซ่อนสับสนวุ่นวาย หย่อนคล้อย
อูน อ่านแล้วขนลุกชูชัน โห
บันทึกการเข้า

ทำมาหากินด้วยการเปิดร้านสกรีนเสื้อยืด จ้ะ
หน้า: 1 ... 8 9 10 11 12 13 14 [15] 16 17 18 19 20 21 22 ... 111
 
 
Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.21 | SMF © 2006-2007, Simple Machines | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!