อังคาร 6 มีนา 2550 ซักสามทุ่มไปกินข้าวกับน้องรหัส ก็มีัยายคนนึงเดินทุลักทุเลผ่านมา
มือขวาถือไม้เท้า มือซ้ายหิ้วตะกร้าใส่ของ ท่าทางยายเค้าเหนื่อยๆ
ระหว่างที่เดินผ่านร้านขายขนมใส่ไส้เห็นยายเค้ามองๆ เหมือนอยากซื้อ
แล้วก็เดินผ่านไป จะบอกว่าตั้งแต่ยายเข้ามาในเรด้าห์ ก็มองตลอด
เลิกกินข้าวเลย
น้องรหัสก็ช่วยมอง เลยรีบไปจ่ายตังค่าข้าว
แล้วก็แวะซื้อขนมไส้ใส้่ 20 บาท 20 บาทเท่านั้นเองค่ะ
พร้อมมองหายาย เห็นยืนคุยกับมอเตอร์ไซต์รับจ้างอยู่ ก็โล่งใจ มีคนรู้จักยาย
ก็เอาไปให้แหละ บอกว่ายายคะซื้อมาฝาก ยายเค้าเลยอึ้งๆ [คงสงสัยใครวะ
]
บอกว่าแบ่งไปครึ่งนึงสิหนู ก็เลยบอกไม่เป็นไรนี่ซื้อมาฝาก
ยายน้ำตาปริ่ม แล้วก็อวยพรมา ก็เอาเป็นว่าเฟิร์นปลื้ม จบ
