ไส้เดือนดินขุดดินกินไปวันๆ ชอนไชผืนดินไปวันๆ ขุดดินเชื่องช้าด้วยความเร็ว 0.002 กิโลเมตรต่อชั่วโมง โดยที่ไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นมีประโยชน์ต่อผืนป่ามากน้อยเท่าไร
ไส้เดือนดินมีชีวิตอยู่ใต้ดินที่ชื้นแฉะ เหงาหงอย
มืดเท่ามืด
ลึกเท่าลึก
กว้างเท่ากว้าง
ใต้ผืนป่าซึ่งชั่วชีวิตของไส้เดือนดินโสโครกตัวหนึ่งไม่มีทางที่จะเดินทางได้ทั่วทั้งผืนป่า
ไส้เดือนดินบางตัวจบชีวิตไปวันๆ แบบนั้นโดยที่ไม่เคยเจอกับไส้เดือนดินตัวอื่นเลย
บ้างก็โดนนกกาจิกกินไปประทังความหิว
การเดินทางของไส้เดือนยากขึ้นทุกทีๆ การเจอกันได้ยากขึ้นทุกทีๆ
เพราะนกมากขึ้น
ตึกมากกว่าป่า
ความชุ่มฉ่ำของน้ำในดินลดลงทุกวัน
ไส้เดือนดินที่แข็งแรงบางตัวเลือกที่จะสร้างไส้เดือนดินตัวใหม่ด้วยตัวเองเพียงตัวเดียว อย่างโดดเดี่ยวใต้ผืนดินที่กว้างใหญ่ ตามความต้องการของธรรมชาติซึ่งสร้างมันมาแบบนั้น
มีเพียงบางตัวเท่านั้นที่จะได้มาเจอกัน สร้างไส้เดือนดินตัวใหม่ให้ผืนป่า
การพบกันของไส้เดือนดินเป็นเรื่องมหัศจรรย์ในโลกซึ่ง
มืดเท่ามืด
ลึกเท่าลึก
กว้างเท่ากว้าง...
ไม่มีคำบอกรักระหว่างไส้เดือนดิน แค่การได้พบกันก็มหัศจรรย์อย่างยิ่งแล้ว
ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเพราะเพียงได้พบก็สร้างประโยชน์ให้กับป่าได้มากแล้ว
ไม่ต้องเติมแต่งสร้างภาพใดๆ เพราะไส้เดือนดินตาบอด ใช้เพียงสัมผัสรู้ถึงการพบกัน
ไม่จำเป็นต้องบอกว่าคิดถึงทุกชั่วโมงเพราะไส้เดือนดินไม่ได้ใช้โทรศัพท์มือถือ
การพบกันของไส้เดือนดินทำให้เกิดไส้เดือนดินเพิ่มกับผืนป่า เพื่อไส้เดือนดินจะได้ทำหน้าที่ชอนไชขุดดินกินไปวันๆ ทำให้รากของต้นไม้ใหญ่ได้รับปุ๋ยจากดินที่นุ่มขึ้น
ต้นไม้ใหญ่โตวันโตคืนออกดอกให้ผล เลี้ยงชีวิตให้ป่า
//กะว่าจะเอามาโพสต์ตอนดึกๆ อ่านเป็นนิทานก่อนนอนละกันนะเด็กๆ
Zzz Zzzzzz Zzzzz
อ๊ะ อย่ามากรนใส่ชั้นนะ
