ขวัญข้าว (แตกหน่อแถวท่าช้าง)

 

เค้ามีบ้านใช่ไหมคะ 

นั่นสิครับ ว่าจะถามพอดี

[มังกร]

จะว่าไป ก็สนิทสนมกับขวัญข้าวอยู่เหมือนกัน
ถึงจะไม่หล่อก็เถอะ   ตอนนี้เจอก็ยังสนิทอยู่นะ

ตอนเรียนนี่ ขวัญข้าวชอบมานั่งสวนแก้ว
แล้วเพื่อนผู้หญิง ก็ชอบถักเปียให้
แล้วขวัญข้าวก็เอาสมุดจดเนื้อเพลงออกมาร้องให้ฟัง
เพลงประมาณ สุนทราภรณ์ ทูล ทองใจ อะไรแบบนั้นน่ะครับ
อ่านเื้อไป ร้องไป แล้วก็มีการเน้นเนื้อเพลง
ตรงไหนไพเราะความหมายดี ซึ่งเพลงที่แกพูดถึงก็เพราะจริงๆ
ขวัญข้าวรสนิยมทางดนตรีดีนะครับ ทำเป็นเล่นไป  

แล้วหลังๆบางทีก็เอารูปสมัยเด็กมาให้ดู
ที่พอจะจำได้ก็เป็นรูปขาวดำเก่ามาก
ในรูปมีบ้านไม้ห้องแถวเก่าๆ กับถนนดินโล่งๆ
มีเด็กผู้หญิงที่น่าจะเป็นขวัญข้าว กับ
ญาติอยู่ในรูปยืนอยู่หน้าบ้าน

แล้วก็มีอีกหลายรูป ตอนมัธยม ที่แกพกมาทำไมไม่รู้
ไม่แน่ใจว่า ถามให้แกเอารูปมาให้ดูป่าวนะครับ
เพราะได้ยินมาหลายเวอร์ชั่นเหลือเกิน จนอยากรู้ว่าแกเป็นใคร
มาจากไหนกันแน่ แต่อ่านโพสลุงอ๋าแล้วก็นอนตายตาหลับเสียที

ขอบคุณลุงอ๋าจริงๆ ไม่คิดว่าแกก็เคยเป็นเด็กติวที่นี่จริงๆ
แล้วไปยังไงมายังไงถึงกลายเป็นแบบนี้ได้เหรอครับ
ที่ฟังมา คือว่า อกหักจากหนุ่มถาปัด เลยเป็นบ้าไป  


 

[มังกร]

อ่านเพลินมากเลยจู๋นี้ 
อ่านๆไปชักอยากเห็น ไว้ติดศิลปากรก่อน

อกหักเลยบ้า 

โห

เคยเล่าไปหรือยังไม่รู้ กลัวฉายซ้ำ
สงสัยเล่าในเว็บสตูแล้วมั้ง

ว่าได้ข้อมูลมาจากขวัญข้าวตั้งแต่ช่วงปี 2 มั้ง
ตอนนั้นสนิทกันมากเพราะแกคุยรู้เรื่อง ทราบมาว่า
- ขวัญข้าวชื่อต้อย (ไม่ยืนยัน)
- อยู่กับแม่ บ้านอยู่บางขุนเทียน
- แม่ขายของ แม่ดุ แม่ตี ไม่ชอบแม่
- ทุกวันนี้ก็ต้องช่วยแม่ขายของ (ขายอะไรจำไม่ได้ รู้สึกจะขนมหรืออะไรจุกจิกๆ นี่แหละ)

ทั้งนี้ทุกอย่างออกมาจากปากขวัญข้าว ในช่วงที่แกเพิ่งกลับมาจากวิปัสสนาที่เชียงใหม่สมัยปี 42-43 นะครับ
ตอนนั้นเป็นช่วงสุดยอดแล้วที่แกพูดรู้เรื่องมากๆ แต่หลังจากนั้นแค่ไม่กี่เดือนก็กลับมาเป็นแบบเก่า และหนักกว่าเก่าอีก

ดูแกมีความสามารถรอด้านจังเลยครับ

[มังกร]

พูดจีนแต้จิ๋วได้ด้วยนะ 

เออใช่ เห็นว่าแกชอบฝึกวิปัสสนามาก
ไปเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้มาเป็นที่สนุกสนาน
แกว่าเง็กเซียนมาลวนลามจับนม แกเลยตบหน้าเง็กเซียนฮ่องเต้
แล้วก็วิ่งหนี กระโดดลงมาจากเมฆ ตกลงมาตรงสนามหลวง

ฮู้ย ฟังแล้วบันเทิงอย่าบอกใครเลย 

เป็นคนแปลกที่เก่งนะคะ 

น่าดีใจแทนเด็กศิลปากรนะครับ  ช่างมีประสบการณ์ร่วมกันที่แสนสนุกสนานส่งต่อรุ่นต่อรุ่น 
แม้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่กลับมานั่งเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับคนคนเดียวกัน   
เหมือน มีอาจารย์ที่เป็นประวัติศาสตร์ คนนึงที่นักศึกษาต้องจดจำรุ่นต่อรุ่น เมื่อเจอกันก็จะถาม
ว่า รุ้จักอาจารย์คนนั้นมั้ยคนนี้มั้ย.....

 ความทรงจำนี่มันทำให้พูดได้ เจ็ดวันเจ็ดคืนไม่มีเบื่อ เลย  .....เหมือนม้าหินอ่อน
ที่นั่งในสถาบันที่เคยนั่งกับเพื่อนๆเป็นประจำ ตั้งแต่ ปี 1 ยัน ปี 4  แต่มาเดี๋ยวนี้รุ่นน้องรุ่นต่อไป
ก็มานั่งกัน ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป ถ้า โต๊ะ เก้าอี้ ต้นไม้ใบหญ้าแถวนั้น มีชีวิตจิตใจ มันคงรู้สึกว่า
เสียเพื่อนไป ทุกๆสี่ปี แน่ๆเลย.....

[มังกร]

โอ๊ย น้องกรี พูดซะ ป้าน้ำตาจะร่วงเลย 

แต่ขวัญข้าวนี่ทุกวันนี้ยังพูดถึงพี่จิม (รูระบาย) อยู่เลยนะครับ

เห็นไหม ป้าแป้ง
เหมือนกันเด๊ะๆ

   นั่นดิ ทำไมเหมือนกันอย่างนี้ล่ะ โธ่ 

[มังกร]

แอน ลองถามเมธ์ดูดิเหมือนเมธ์เคยบอกว่ารู็จัก อาม่าของขวัญข้าว
คุ้นๆว่าเคยบอกว่าบ้าน อาม่าอยู่ใกล้ๆบ้านเมธ์
ป.ล. แค่คุ้นๆว่าเท่านั้นนะ 

[มังกร]

หลังจากเข้าไปที่เว็บสตู ได้ความมาอย่างนี้

เราเคยคุยกะขวัญข้าว
ตอนนั้นที่มีช่วงนึง ที่เค้าคุยรู้เรื่องหน่อยอะ
 
บ้านเค้าอยู่ซอยเดียวกะอาม่าเรา !!!
ญาติๆเราก็รู้จักขวัญข้าวล่ะ

ขวัญข้าวเป็นญาติกับพี่ตั๋งด้วย(เคยคุยในช่วงเวลาเดียวกัน)

 

ตั้งแคมเปญ ตามล่าหาต้นกำเนิดขวัญข้าวกันดีกว่า!
เริ่มจากนั่งแท็กซี่แอบติดตามพฤติกรรมนอกรั้วมหาลัยของป้าแกกลับไปบ้านกัน