หลังจากไปดูงานชาวบ้านมาเป็นที่บั่นทอนกำลังใจเรียบร้อย
เรายังจะมีหน้ามาโชว์กันต่อเถอะครับ
อ้ะ ทริปต่อไปบุกเชียงใหม่ครับ เป็นทริปที่สุดทรหด หัวหกก้นขวิดสุดๆ
แต่ก็มันจริงๆ ประทับใจทุกครั้งที่ยกครัวขึ้นไปเที่ยว
ครอบครัวผมจะขึ้นเหนือปีละ 1 ครั้งครับ เป็นการยกพลขึ้นภูเขาแบบยกชุด
ไปทีนึง 1 อาทิตย์ กินไส้อั่วกันเบื่อไปเลยทีเดียวเชียว
ครั้งนี้พิเศษหน่อยคือ หนาวชิบหาย คือเมื่อก่อนแค่ หนาวจัง เย็นจริงๆ
ครั้งนี้เล่นเอาหดไปไปหมด
เล่นเอา Memory Card หมดไปสามสี่อัน กดกันไฟแล่บออกตูด
เพราะหันไปทางไหนก็หู๊ยยยยย ทางนี้ก็หู๊ยยยยยยย
ไปวัดอาจารย์เหลิมครั้งที่ 2 ในรอบ 7 ปี และได้เจอตัวแกเหมือนครั้งที่แล้ว
แต่งวดนี้แกปลอมตัว ใส่หมวกสวมแว่นดำ ใส่กางเกงสามส่วน ดูแทบไม่ออก
แต่ตูจำได้
แกบอกว่า ถ้าแต่งตัวแบบสไตล์แก คนจำได้ แกไม่ได้ทำงาน
เลยต้องปลอมตัวเอาไว้ก่อน ... แต่แกเห็นสายตาคู่นึง จ้องเขม็ง แกก็เลยหยุด
ผมเองแหล่ะ อิอิ เราก็เดินแอบไปข้างๆ ตึกกัน 2 คน ดีใจชิบ
ออกจากวัดด้วยความอิ่มใจ ตูเจอจารย์เหลิมคนเดียวเว้ย
ระหว่างนั่งรถกลับก็ยังจะมีหน้าถ่ายอีก มันว่างจัดครับ ผมก็กดๆๆๆ ไปเรื่อยล่ะ
ตามนิสัย ถ้าไม่กดแล้วมันเสียดายครับ