ใช้เชิงพาณิชย์ได้

ฟอนต์ “ทอศิลป์ ดีมาก“ มีสามน้ำหนักคือ ปกติ บางนิดหน่อย และหนาเล็กน้อย เป็นฟอนต์พื้นเหมาะสำหรับเป็นตัวอักษรเพื่อใช้บรรยาย

เป็นฟอนต์พื้นๆ เหมาะสำหรับใช้เป็นเนื้อหาเพื่อบรรยายความต่างๆ ให้ดูเรียบร้อยอ่านไม่สะดุด

ครูยุคก่อนน่าจะเขียนตัวหนังสือลายมือแบบ ตัวอาลักษณ์ ได้เกือบทุกคน ”ฟอนต์ ทอศิลป์ สุชาติ” ก็เป็นตัวอักษรแบบตัวอาลักษณ์เหมือนกัน แต่จะมีความแตกต่างบ้างตามจังหวะการเขียนลายมือ เช่น ตัว ก. ไก่ และตระกูลคล้ายกัน หรือตัว ว. แหวน หรือตัว ส. และ ตัว ล. ลิง และ อ. อ่าง ฮ. นกฮูก

เอาฟอนต์ “ทอศิลป์ เรียงความ” มาปรับปรุงและเปลี่ยนชุดอักษรอีกหลายตัว เช่น “ก” และตระกูลเดียวกัน และ “ข” และอักษรที่คล้ายกันทั้งหมด รวมถึง “บ” และพรรคพวกด้วย ยังอยากให้อารมณ์ของตัวอักษรเป็นแบบอ่านง่าย มีระเบียบแต่ก็ไม่ค่อยเป็นทางการนัก

ได้รูปแบบไอเดียมาจากหนังสือของ อาว์ รงค์ วงสวรรค์ ชื่อหนังสือว่า “สนิมสร้อย” เป็นหนังสือที่อ่านนานมากแล้ว แต่ยังชอบคำว่า สนิมสร้อย อยู่ เลยเอาคำนี้มาเป็นต้นแบบในการเขียนอักษรและเอามาทำฟอนต์ ระหว่างเขียนก็รู้สึกว่าถ้าเราตั้งชื่อฟอนต์ของเราทั้งหลาย จะใช้ชื่อ ทอศิลป์ นำหน้าเสมอ

มีโอกาสได้นั่งคุยกับลูกศิษย์และเพื่อนครูโดยเป็นการโยนคำถามไปเล่นๆ ว่า ถ้าแฟนเก่าที่เลิกรากันไปนานแล้ว บังเอิญอย่างเลี่ยงไม่ได้ถ้าต้องทักทายส่วนมากจะทักแฟนเก่าเป็นคำไหน ได้คำจากการสนทนามาคำนึงว่า “สบายดีไหม” และอีกคำคือ “เป็นยังไงบ้าง”

ฟอนต์นี้พัฒนาต่อเนื่องมาจากฟอนต์ ถาป่ง ถาปัด และฟอนต์ มาติน ถาปัด โดยนำรูปแบบของฟอนต์ทั้งสองตัวมาผสมและปรับลายเส้นที่เป็นลายมือเชิงสถาปัตย์ ให้มีความลงตัวและดูเป็นระเบียบมากขึ้น

ตอนเรียนครู อาจารย์ให้คัดลายมือแบบนี้ ก็ได้มาแบบงูๆ ปลาๆ พอเขียนได้แต่ไม่สวยเลย เพราะน้ำหนักมือตัวเองตอนลากเส้นตรงขึ้นและลงไม่เคยสม่ำเสมอ ลายมือตัวอักษรแบบนี้ก็จะออกมาไม่คงที่และไม่สวย

“รักเรายังคิดถึง“ – ชอบหนังเรื่องนี้มาก ดูจบแล้วอยากเขียนตัวอักษรไว้เป็นความทรงจำสักชุดนึง เขียนอยู่พักนึงจนเสร็จ ความประทับใจก็ยังอยู่