ตัมตุ่ย แปลว่า “ตุ้มตุ้ย” น่ารัก ใช้เรียกเด็กผู้หญิงด้วยความเอ็นดู เป็นภาษาถิ่นใต้ นิยมใช้บริเวณอำเภอพะโต๊ะ และอำเภอหลังสวน รวมถึงอำเภอใกล้เคียง เอาคำนี้มาเป็นแรงบันดาลใจในการออกแบบฟอนต์ รูปแบบตัวหนังสือจะมีความหนาๆ อ้วนๆ น่ารักๆ
ตอนเด็กๆ ชอบตัดสติกเกอร์ แล้วรู้สึกว่ามันตัดยาก กว่าจะคล่องก็ตัดอยู่นาน เลยเอาความรู้สึกตอนพยายามหัดตัดสติกเกอร์ตอนนั้นมาทำเป็นฟอนต์ไว้ วิชาตัดสติกเกอร์นี้พอฝึกจนคล่องแล้ว สามารถช่วยผมทำมาหากินเป็นเรื่องเป็นราวอยู่พักนึงเลย
นานมาแล้วเคยทำงานเกี่ยวกับการ์ตูนมังงะของญี่ปุ่น สมัยนั้นเวลาเขียนคำบรรยายภาษาไทย ต้องใช้ปากการ็อตติ้ง เขียนลงบนฟิล์มใส ก่อนเขียนต้องลงแป้งฝุ่น หมึกปากกาจะได้ติดง่าย ลายมือที่เขียนก็จะมีลักษณะคล้ายแบบนี้
“กลางคืนแลทะเลดาว ตอนเช้าแลทะเลหมอก แดดออกแลทะเลป่า” เป็นคำขวัญที่พ่อผมเขียนไว้เพื่อบ่งบอกถึง อ.พะโต๊ะ ถิ่นที่อยู่ บ้านเกิดของพ่อและของตัวผมเอง จำได้ว่าที่พะโต๊ะ หมอกเยอะมากๆ เยอะขนาดตอนผมเด็กๆ เวลานั่งรถไปโรงเรียนกว่าจะถึงคือผ่านหมอกเยอะมาก พอถึงโรงเรียนตัวเปียกหัวเปียกไปหมด
ชอบดูซีรี่ส์จีนกำลังภายใน ชอบบุคลิกของเตียบ่กี้ จอมยุทธผู้ผดุงความยุติธรรม มากน้ำใจ เป็นที่รักของผู้ชิดใกล้ และมีความรักให้ทุกคน ฟอนต์สไตล์จีนในเมืองไทยมีอยู่แล้วมากแบบ แต่ก็ยังอยากทำสไตล์นี้ให้มีเพิ่มขึ้นอยู่ดี
เป็นลายมือเขียนไว้เพื่อเอาไปใช้ตามโปสเตอร์ของโรงเรียนสอนศิลปะทอศิลป์ ให้ความรู้สึกแบบสบายสบาย ผ่อนคลาย เลยเอามาทำเป็นฟอนต์เพื่อแจกฟรีให้ใช้โดยไม่มีเงื่อนไขครับผม
เป็นลายมือเขียนไว้เพื่อเอาไปใช้ตามโปสเตอร์ของโรงเรียนสอนศิลปะทอศิลป์ เลยเอามาทำเป็นฟอนต์เพื่อแจกฟรีให้ใช้โดยไม่มีเงื่อนไขครับผม
สมัยประถมต้น คุณครูสอนวิชาภาษาไทยบอกว่าฉันเป็นคนลายมือไม่สวย ไม่เรียบร้อยสวยงามตามแบบฝึดหัดคัดลายมือ ลากเส้นไม่ตรง หัวพยัญชนะไม่กลมสวย แต่ฉันชอบลายมือแบบนี้และเขียนอย่างนี้เรื่อยมา
ฟอนต์ห่าน เป็นฟอนต์ที่ให้อารมณ์กระฟัดกระเฟียด เขียนเร็วๆ รีบๆ ไม่เรียบร้อย มีร่องรอยตำหนิหลงเหลือ เกิดจากความอยากลองทำฟอนต์เร็วๆ เหมือนตอนวัยรุ่น ที่ทำหนุกๆ ไม่คิดอะไรมาก แต่พอแก่แล้วเริ่มสังขารไม่เอื้อ แถมไม่ค่อยปล่อยวางกับความผิดพลาด มันน่าโมโหนัก
ฟอนต์ลายมือของสะอาด (ธนิสร์ วีระศักดิ์วงศ์) นักเขียนการ์ตูนสัญชาติไทยที่มีผลงานมาแล้วมากมาย โดยปัจจุบันการ์ตูนของสะอาดจะเน้นการสื่อสารด้านสังคม การเมือง ผ่านลายเส้นและอารมณ์ขันเชิงเสียดสีที่เป็นเอกลักษณ์
ฟอนต์เสือ เป็นฟอนต์ที่ปรับปรุงมาจากฟอนต์ iannnnnTKO ที่ปล่อยเวอร์ชันแรกมาประมาณ 20 ปีก่อน (โอ้โห) นับเป็นฟอนต์แรกๆ ในชีวิตที่ลองทำดูโดยไม่รู้หลักการออกแบบที่เหมาะสมเลย แต่ก็แปลกใจมากที่มันยังได้รับความนิยม ถูกใช้งานมาจนปัจจุบัน ผลคืออายครับ 555555 เห็นข้อบกพร่องมันเยอะจนขอรื้อซ่อมใหม่สักหน่อยเถอะ
ฟอนต์หมา เป็นฟอนต์ลายมือที่เขียนให้อ่านง่ายหน่อย คือปกติผมเขียนชุ่ยกว่านี้เยอะ 5555555 คืออยากได้ลายมือตัวเองในเวอร์ชันปัจจุบัน ที่สามารถหยิบจับเอาไปใส่งานออกแบบอะไรแล้วก็ดูลงตัว เป็นมิตร ใช้งานได้ง่ายและหลากหลายกว่าฟอนต์เป็ดตัวก่อนหน้า ที่ยังมีบุคลิกเฉพาะตัวอยู่ แต่เจ้าหมานี่ แลบลิ้นกระดิกหางวิ่งหูตั้งมาให้พร้อมใช้ได้ตลอดๆ
กลับมาทำฟอนต์ครั้งแรกในรอบสิบกว่าปี ตื่นเต้นมากครับ ที่ฟอนต์นี้ชื่อเป็ด ก็เพราะเป็ดมันร้อง “กลับ กลับ” ไง… ได้ใช่ไหม ไม่ได้เหรอ
ลายสือไทย..ครับ อ่านคู่มือการใช้งาน: ที่นี่
ฟอนต์ฝักขาม ๑๙๕๔ ถอดแบบมาจาก จารึก ลพ.๙ โดยอ้างอิงข้อมูลจาก หนังสือ “อักษรฝักขามที่พบในศิลาจารึกภาคเหนือ” ใช้สำหรับเอกสารที่อยู่ในช่วง พ.ศ. ๑๙๕๔ – ๑๙๙๙ นะจ๊ะ