magazine
ทอศิลป์ วัยหวาน (Torsilp WaiWan)
สมัยเรียนศิลปะ ยุคนั้นสมัยโน้น ลายมือแบบนี้นิยมมาก คุ้นตาจากนิตยสารวัยรุ่นประเภทวัยหวาน ใยไหม เป็นหนังสือกลอนเปล่า เฝ้าฝัน ละเมอหา ผมเองพยายามคัดฝึกลายมือแบบนี้อยู่เหมือนกัน กะว่าเอาไว้เขียนเฟรนด์ชิปสวยๆ
ฟอนต์นามสกุล ต้นทางจากป้ายเหล็กคำว่า “สกุล” ตัวเกยกัน เหมาะสำหรับใช้เป็นพาดหัว
ฟอนต์แม่บ้าน ต้นทางจากหนังสือ “แม่บ้านในฝัน” …ชอบ เพราะให้ความรู้สึกเป็นฟอนต์ Cooper Black อักษรไทย
Wannagam เป็นแบบอักษรเซอริฟที่ได้รับแรงบันดาลใจจากฟอนต์สุดคลาสิก Didot ตัวอักษรมีโครงสร้างที่ประณีตและสัดส่วนที่สมดุล เส้นสายของตัวอักษรให้ความรู้สึกสง่างาม แข็งแรง และน่าเชื่อถือ ในขณะเดียวกันยังคงไว้ซึ่งความอ่อนช้อยและความกลมกลืน เหมาะสื่อประชาสัมพันธ์ที่ต้องการความละเอียดอ่อน เช่น นิตยสาร ปกหนังสือ งานพิมพ์หรูหรา
ฟอนต์ลูกครึ่ง แนวคิดจากตัวเชิงอักษรละตินอวบๆ ปรับเป็นอักษรไทย เปลี่ยนใจเอาเชิงออก บางตัวจะกลมก็ปรับเป็นเหลี่ยม ไม่เอาสักทาง ส่วนภาพประกอบทำได้ทุกอย่างเพราะน้องเป็น AI เน้อ ไม่ใช่ภาพคนจริงๆ
