[pwyw font]
เป็นชุดอักษรที่ดึงบุคลิกมาจากรูปร่างของต้นกระบองเพชร
ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับการลากเส้นต่อจุด
แม้ว่าเมื่อนำมาพัฒนาเป็นชุดอักษรแล้วได้มีการลดทอนบุคลิกที่ว่าลงไป
แต่ก็ขอตั้งชื่อไว้ว่า “บองเพชร” พอให้ได้รู้ที่มาที่ไปครับ
[pwyw font]
หลังจากเคยทำชุดอักษรลายมือแบบประดิดประดอยไปแล้ว (ชุดอักษร : หวาน)
คราวนี้ได้โอกาสจึงกลับมาทำลายมือแบบที่ดูธรรมชาติมากขึ้น
คือ ลายมือที่ดูหยาบขึ้นนั่นเอง
ชุดอักษร “มณี-เมขลา” ชุดนี้ร่างลงกระดาษไว้นานประมาณหนึ่ง
สักประมาณ 3-4 ปี เห็นจะได้
ที่เริ่มต้นอย่างนี้ ไม่ใช่อะไรหรอกฮะ
คือจะบอกว่า ค้นที่มาที่ไปของชุดอักษรนี้ไม่เจอ T_T
“ชวนชิม” เป็นชุดอักษรใหม่ของเรา
…แต่หน้าตาเก่า (มากกกก)
สมัยเด็กๆ ที่บ้านเป็นร้านอาหารครับ
ป้ายแรกที่จำได้ในชีวิตก็ป้าย “เชลล์ชวนชิม”
เลยขอย้อนรอยวัยเด็กสักหน่อย
hook เป็นแบบร่างอักษร เมื่อครั้งผลิตงาน concept
โดยนำอักษรไทยมาจัดวางสร้างสื่อภาพ
และด้วยความบังเอิญ ฮูก ในการเขียนทับศัพท์ จะได้ความหมายที่แตกต่างออกไป
ทำให้เกิดงานขึ้นมาอีกชิ้นหนึ่ง
ความเป็นไปได้ที่เกิดขึ้น ทำให้เกิดแบบร่างชุดอักษรชุดนี้ขึ้นมา
samsen เป็นชุดอักษรที่ได้แรงบันดาลใจจากป้ายสถานีรถไฟสามเสน ตอนที่ขีดๆ เขียนๆ ลงในสมุดจด เป็นวันที่เดินทางกลับจากงาน TFACE#2 ถือว่าเป็นงานอักษรแรกๆ ที่ลองทำเลย แต่ไปๆ มาๆ ก็ยังไม่ได้เอามาทำให้เสร็จสมบูรณ์สักที
ฟอนต์ชุดนี้ เป็นฟอนต์ชุดแรกที่เริ่มทำขึ้นพร้อมๆ กับฟอนต์ “ป้ายไม้”
มีการปรับรูปแบบหลายครั้ง จนเริ่มเข้าที่เข้าทาง เลยมีการเปลี่ยนชื่อเดิม เป็น “หิน” ที่มีทั้งเหลี่ยม ทั้งมน
ฟอนต์ชุดนี้ขึ้นแบบจาก whiteboard marker
ตั้งใจทำออกมาให้ดูเป็นมิตรมากขึ้น และดูน่ารักขึ้นกว่าตัวก่อน ๆ
มีช่วงหนึ่ง มีชีวิตวนเวียนอยู่กับเมนูร้านขนม ร้านกาแฟฮะ แล้วก็ผุดฟอนต์ชุดนี้ขึ้นมา
จบแล้ว ..สั้นไปไหม
ต้นแบบของฟอนต์ตัวนี้ คือ ป้ายทางเข้าสวนสาธารณะของเมืองสุราษฎร์ฯ (สวนศรีตาปี ตอนนี้ป้ายยังอยู่นะ แวะไปยลได้) ด้วยความชอบส่วนตัว และอยากเก็บฟอนต์เอาไว้ เผื่อป้ายมันพัง (มันเก่ามากแล้วจริงๆ) จึงนำรูปแบบหน้าตามาพัฒนาต่อเพื่อให้ใช้งานได้ง่ายขึ้น